Het nieuwe jaar is begonnen en zo ook de gang naar het ziekenhuis. Het is 5-1-2011 en ik heb weer bloed laten prikken in het OLVG. Mijn handen waren zo koud dat ze eerst onder de warme kraan moesten om te kunnen prikken in mijn linkerhand door de beste prikster van het ziekenhuis. Het emotioneerde me om er weer te zijn. Het was voor tien dagen weg. Nu sta ik voor de beslissing “ga ik aan de chemo of niet”!? Ik neig naar niet. Naar niet. Niet.

Ook weer een prik in de buik gehaald zodat alle hormonen mijn lichaam worden uitgejaagd. Mijn huisarts stond net zo te worstelen met de injectiespuit als de oncoloog destijds aan mijn ziekenhuisbed. Dat moet toch simpeler kunnen. Maar de rommel zit er voor de komende drie maanden weer in. Het zet je libido op nul. Gelukkig heb ik daar geen last van. Een lichaam blijft een raadsel. Op dit moment voel ik me sterk.

Voor het eerst van mijn leven ben ik naar een astroloog, econoom, filosoof, en wat al niet meer geweest. Over grote ego’s gesproken. De man met vriendelijke ogen heeft twee uur lang georeerd. Over essenties, energiestromen, atheïsme, Genesis, spiritualiteit, universele krachten, de ziel, bewustzijnsontwikkelingen en ga zo maar door. Ik had niet alleen een andere verwachting, maar ook barstende hoofdpijn toen ik 100 euro lichter weer buiten stond. Nu 2 dagen later heb ik mijn twijfels over het nut van deze ontmoeting. Mijn behoefte was om in gesprek te kunnen gaan met een wijs mens. Ongetwijfeld is de man wijs, maar zijn filosofieën spreken me niet echt aan. Het heelal zit vol zonnestelsels, manen, sterren, marsen en miljarden meer dan wij ons ooit kunnen voorstellen en waarvan ik me weer niet kan voorstellen dat mijn nietigheid als mens en de weg die ik te gaan heb te verklaren valt in berekeningen van geboortetijdstip en jaar. Laat ik toch kernachtig proberen weer te geven wat de man mij heeft willen vertellen. Het gesprek, de monoloog, is overigens op een bandje opgenomen.

Allereerst ben ik uiterlijk meer een leeuw. Geboren met een derde oog, hyperpragmatisch, en de essentie van het leven al door. Ik inspireer anderen door mijn energie en laat ze blij achter. Maar vaak dondert alles in elkaar als ik weg ben. Heb een hoog spiritueel inzicht. Ben een stille huiler. Heb een buitengewoon helder inzicht in processen van het leven. Kan geen atheïsme verdragen. Dat is me te onbeschoft. Ik geef de betekenis door van het leven. Napels of Californie zouden nu een betere omgeving voor me zijn. Grote behoefte om iets te leren. Alleen op het talent leven is voor mij te saai. Heb een grote universele kracht. Last van de cultuurgrenzen van mijn familie/afkomst. Het burgerlijke. Komt het leven binnen en ben er direct weer uitgeschopt. Maak automatisch verbindingen met alles om me heen. Heb lang in het verkeerde verhaal gezeten. Op mijn zevende uit de kindertijd gegaan en daar ben ik pas in 1995 overheen gekomen. Vanaf 1998 gaat het goed. De 21 eeuw is mijn eeuw. Verlangen naar waarheid. Ben geen gelukszoeker maar een waarheidszoeker. Het woord “bliss” (genade) past bij me. Op het diepste nivo rollen betekenissen naar me toe. De dood wordt veel langer uitgesteld dan ik denk. Het gaat nu over Licht. Essenties buitelen over me heen. Het is een apotheose van voorgaande jaren. Moet nu gaan oogsten. Oogsten van het bewustzijn. Leven bestaat uit golven. Nu een golf van ruimtelijkheid. Een groot langer termijn inzicht en toename van helderheid. De energie gaat de vorm overheersen. Die gaat het ziektebeeld te lijf, een overkill aan energie zodat de ziel vrij baan krijgt. Geen chemo is goede beslissing. Er komt een euforie van de zielskracht, een vulkanische uitbarsting van de hoogste instinctieve kracht. Het is een deal tussen bewustzijnsontwikkeling en het grotere geheel. Dus nog geen dood. Vertrouw je eigen ziel. De rijkdom manifesteert zich nu, dan moet je het niet kapot gaan maken. Die ausgang, daar ben je nog lang niet. Explosie van oogsten dat gaat het universum nu niet weggooien met je dood. Maar het is wel in gevaar. Een universele healing! Je gaat je diepste hoogste inspiratie laten stromen en dat zullen je kinderen gaan oppikken via mijn zielskracht.

Amen! Mijn God. Wat moet ik hiermee? Morgen maar eens horen van de oncoloog hoe het met de tumormarker gesteld is. En nu op weg met mijn scooter naar het allereerste optreden van de band “ Le Fromage” van mijn oudste dochter die basgitaar speelt.